Blog

Nie tak dawno, bo we wrześniu ubiegłego roku,  na parkiecie zadebiutował indeks WIG30 – niejako dublując spółki wchodzące w skład WIG20 i lekko rozszerzając katalog blue chipów. Ten zabieg okazał się strzałem w przysłowiową „dziesiątkę” -  głównie dla 10 nowych spółek, o których akcje inwestorzy zaczęli mocniej zabiegać.  Od 24 marca 2014 sytuacja na parkiecie znowu uległa zmianie – z ceduły zniknęły  sWIG80 i WIG-Plus, za to giełda zaczęła publikować dwa nowe indeksy: WIG50 oraz WIG250. Pierwszy z nich obejmuje spółki średnie, do tej pory opisywane przez mWIG40. Nie oznacza to jednak, że dotychczasowy indeks „średniaków” natychmiast zniknął z giełdowych obliczeń.  Podobnie jak WIG20, będzie publikowany do końca 2015 roku, ponieważ stanowi bazę dla instrumentów pochodnych, ciągle jeszcze znajdujących się w obrocie. Z kolei drugi nowopowstały wskaźnik  dotyczy spółek małych, znacznie zwiększając ich liczbę w stosunku do swojego poprzednika - sWIG80. Jako indeksy cenowe, zarówno WIG50, jak i WIG250, będą obliczane w oparciu o ceny zachodzących transakcji.
Giełdowych laików może nurtować pytanie: Po co to wszystko? Powody są dwa: po pierwsze łatwiejsza ocena rynkowej koniunktury, odpowiadająca znacznemu wzrostowi liczby spółek notowanych na GPW od momentu jej powstania. Po drugie: wzrost zainteresowania spółkami wchodzącymi w skład indeksów i poprawa płynności ich akcji, co oznacza pobudzenie rynku i wzrost obrotów.
(kaga)