Blog

Od 45 lat w USA i nieco krócej w wielu krajach zachodniej Europy funkcjonuje nietypowa forma kredytu hipotecznego: posiadacz nieruchomości otrzymuje od banku określoną w umowie kwotę w postaci jednorazowego przelewu, w comiesięcznych ratach lub w formie linii kredytowej (np. debet w rachunku osobistym). Dlaczego? – odpowiedź jest bardzo prosta – po śmierci kredytodawcy instytucja finansowa może partycypować w zysku ze sprzedaży nieruchomości. Zatem bank jest dłużnikiem wobec klienta i stąd taką formę zasilania budżetu domowego nazwano hipoteką lustrzaną lub odwróconą (z angielskiego: reverse mortgage). Oczywiście nie jest ona dostępna dla wszystkich. Najważniejszym warunkiem jest posiadanie aktu własności domu lub mieszkania, i przeniesienie go na bank – jednak może on dysponować  lokalem  dopiero po śmierci właściciela.  Kolejnym kryterium jest wiek – w USA o reverse mortgage mogą ubiegać się osoby, które ukończyły 62 rok życia. W umowie bank zastrzega, że w wyniku użytkowania nieruchomości jej stan nie może się pogorszyć – na własny koszt trzeba dokonywać bieżących remontów oraz napraw. Łączna kwota wypłaty nie może przekroczyć 50% wartości nieruchomości,  bank odzyskuje wyłożone pieniądze, czyli „całkowitą spłatę kredytu wraz z odsetkami”,  po śmierci właściciela (lub jego przeprowadzce do nowego miejsca). Jeśli po sprzedaży i odliczeniu wierzytelności pozostają jeszcze jakieś pieniądze – wędrują one do spadkobierców osoby korzystającej z odwróconej hipoteki.
Polskie banki nie mają w swojej ofercie odwróconej hipoteki, a przecież opisywana możliwość  jest  dobrym rozwiązaniem dla osób samotnych lub tych, które mają zbyt niską emeryturę - tym bardziej, że środki finansowe wypłacane z banku tytułem reverse mortgage są nieopodatkowane. Przy założeniu że nieruchomość sześćdziesięcioletniego klienta jest warta ok. 400 tys. zł, przez 20 lat może on liczyć na kwotę ok. 1800 zł miesięcznie, co dla domowego budżetu nie jest bez znaczenia. Więcej o lustrzanej hipotece można przeczytać tutaj i tutaj .
 

M.