Blog

Statystycznie wygląda to tak: powstaje w ciągu 4 miesięcy, zrzesza 7,75 członków, z których 83% to osoby bezrobotne. Działalność w przeważającej mierze oparta jest o usługi: głównie z obszaru  dom i ogród, ale również związane z instalacjami elektrycznymi, hydraulicznymi, pracami konserwatorskimi, stolarskimi i innymi z branży budowniczej. Mowa o spółdzielniach socjalnych, których blisko 500 funkcjonuje w naszym kraju  - dane z 12 marca 2012 wskazują  447 podmiotów tego typu. Tutaj znajdziecie internetowy katalog.

Wydaje się, że taka forma przedsiębiorstwa staje się coraz bardziej popularna, mimo, że nie przynosi członkom finansowych kokosów. Jednak pozwala działać tu i teraz, również, a może przede wszystkim tym, którzy najprawdopodobniej nie mieliby szansy na podjęcie innego zatrudnienia. Przepisy prawa stanowią, że połowa członków spółdzielni socjalnej musi zaliczać się do z osób podlegającej wykluczeniu społecznemu, które z różnych powodów nie chcą lub nie mogą samodzielnie podejmować działalności gospodarczej lub znaleźć zatrudnienia. Należą do nich: bezrobotni, bezdomni realizujący indywidualny program wychodzenia z bezdomności, osoby uzależnione od alkoholu lub narkotyków (oczywiście po zakończeniu leczenia odwykowego i programu psychoterapii), chorzy psychicznie, byli więźniowie zakładów karnych, uchodźcy oraz osoby niepełnosprawne. Coraz częściej tacy pracownicy wspierani są przez wykształconych 20 i 30-latków, którzy nie widzą swojego miejsca w korporacjach lub klasycznych przedsiębiorstwach. Magnesem przyciągającym do zakładania spółdzielni socjalnych jest nie tylko demokratyczny sposób zarządzania, brak hierarchizacji i wszechobecnego wyścigu szczurów czy możliwość realizowania w pracy własnych pasji i zainteresowań -  ot takie ludzkie oblicze działalności biznesowej. To również wymierne wsparcie finansowe już na początku: nawet 20000 zł na osobę ze środków unijnych, Funduszu Pracy lub PFRON-u.

Jedno jest pewne – praca w ramach spółdzielni wymaga wiele wysiłku, nie da jej się wykonywać od-do, ale za to angażuje nie tylko rozum, ale i serce zatrudnionych. Może to jest receptą na sukces.

(kaga)