Blog

Z inicjatywy Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, przy znacznym udziale pracowników Biura Projektowego UNDP (Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju), doradców z ramienia SGH, konsultantów GUS, Ministerstw: Finansów, Edukacji Narodowej, Pracy i Polityki Społecznej sprawdzono jak wygląda poziom rozwoju społecznego w poszczególnych powiatach Polski. Do tego celu stworzono specjalny wskaźnik - LHDI, którego metodologia jest zbliżona do znanego wszystkim Human Development Index. Przy dokonywaniu obliczeń pod uwagę wzięto trzy kategorie: zdrowie, edukację i zamożność, które z kolei oszacowano pod kątem określonych współczynników. I tak na wskaźnik zdrowia składają się: współczynnik oczekiwanego dalszego życia noworodka oraz współczynnik zgonów na raka i choroby krążenia. Wskaźnik edukacji tworzą: odsetek dzieci uczestniczących w edukacji przedszkolnej oraz średni wynik egzaminu gimnazjalnego w części matematyczno – przyrodniczej, zaś o zamożności stanowią dochody podatników przed opodatkowaniem. Dane pochodziły z lat 2007-2010, więc najświeższe nie są, ale za to sam pomysł na porównanie standardów życia w poszczególnych powiatach jest zupełnie unikalny w skali międzynarodowej. Tak naprawdę badania jedynie potwierdziły to, co w powszechnej opinii uchodzi za pewnik. Popatrzcie na mapę:

źródło: Krajowy Raport o Rozwoju Społecznym Polska 2012. Rozwój regionalny i lokalny

Wyraźnie widać granicę między regionami wschodnimi a zachodem kraju. Oczywiście najlepiej żyje się w Warszawie, ale pozostałe metropolie również mocno nie odbiegają od tego poziomu. Ciekawa jestem tylko, czy potwierdziłaby to sonda uliczna?