Blog

Fachowość, odpowiedzialność, efektywność działania, charyzma – to tylko niektóre z cech pożądanych u menedżera. Jednocześnie trzeba zgodzić się z tezą, że tam, gdzie nie ma sprawnie działającego zarządzania, także i przedsiębiorstwo nie prosperuje najlepiej. To właśnie kierownik, lider lub menedżer poprzez własne działania oraz pracę na rzecz zatrudnionych, tworzą środowisko sprzyjające rozwojowi organizacji, tym samym przyczyniając się do osiągania coraz lepszych wyników.
O tym, jak ważna jest rola menedżera, przekonują od lat zbierane przez ekonomistów dane dotyczące rozbieżności w wydajności firm działających w tym samym sektorze. W zasadzie zaobserwowane różnice można wytłumaczyć tylko jednym – jakością zarządzania. Tę prawidłowość potwierdzają również badania kierowanych przez Nicholasa Blooma naukowców z Uniwersytetu Stanforda w Kalifornii. Wzięli oni pod lupę kierowników średniego szczebla, zadając bardzo konkretne i precyzyjne pytania: jak radzą sobie ze słabymi pracownikami, jakich środków używają, aby zatrzymać w firmie najlepszych, jak nagradzają podwładnych… Każda odpowiedź była analizowana przez ekspertów i przez nich punktowana – w skali od 1 do 5. Zsumowane rezultaty dały wynik świadczący o skuteczności stosowanych metod. Okazało się, że najlepiej z zarządzaniem radzą sobie Amerykanie. Za nimi uplasowali się Japończycy i Niemcy, a tuż za podium Szwedzi i Kanadyjczycy. Całkiem nieźle wypadli Polacy – ankietę badawczą wypełniło 364 menedżerów, a ich umiejętności pozwoliły zająć 11 pozycję. No cóż – konkluzja jest jasna: kraje bardziej rozwinięte mają lepiej rozwinięty system zarządzania, gorzej radzą sobie gospodarki wschodzące.
(kaga)